Overstromingen door de Maas in Well.

Regenrivier de Maas.

Het is vaker voorgekomen dat na een strenge winter met ijs en sneeuw, de dooi intrad met veel regen. Of, ook als het niet vroor, na een landurige regenperiode. Dan overstroomde de Maas en hadden de Wellenaren overlast van het Maaswater. Maar iedereen die de Maas kent, weet dat er bijna geen winter voorbij gaat, zonder dat de rivier buiten haar oevers treedt. Erg vinden we dat in Well niet, tenminste bij een matige overstroming. Integendeel. Het is goed voor de weilanden en de rivier spoelt eens goed door. Dat er water in de kelder komt als de Maas weer gaat zakken zijn de Wellenaren in de oude kom van ons dorp gewend.

De Maas was zeer hoog in: 1739 - 1799 - 1850 - 1860 - 1879 - eind december 1880 - 1890 -1911 - 1920 - 1926 - 1980 - 1984 - december 1993 - januari 1995 - juli 2021.

Het record in Well dateert van 3 januari 1926: 16,18 meter. Het Maaswater stroomde toen bij de hooggelegen winkel van de Coöperatie in de Grotestraat aan de achterkant het pand binnen en via de winkeldeur weer naar buiten. Veel bewoners moesten veertien dagen lang met hun gezin boven, of op zolder bivakeren en het vee werd in de St. Vituskerk aan de Maas ondergebracht.

In de zomer van 1980 stond de Maas zelfs in juli hoog. Bijna vier jaren later in de winter van februari 1984 was het weer goed raak.

Op 1 februari 1995 was het toppunt 15,42 meter en op 25 december 1993 werd de piek van 15,33 meter bereikt.

Bericht van 31-12-1880.

Naar aanleiding van de treurige berichten omtrent den watersnood in Limburg en Noord Brabant heeft de Algemeene Vereenigde Commissie ter leniging van rampen door watersnood in Nederland, die eerst onlangs ontbonden was, zich opnieuw onder voorzitterschap van den burgemeester van Amsterdam geconstitueerd. Zij verzoekt mede de te deelen, dat tot haar genoegen het kapitaal onder haar beheer voldoende is, om voorloopig in de bestaande behoefte aan onderstand te voorzien, en dat mitsdien op dit oogenblik een beroep op de openbare liefdadigheid tot leniging van den nood haar onnoodig toeschijnt. Ten behoeve der watersnoodlijdenden iu Limburg zijn f. 2000 afgezonden.

De woning van burgemeester Gerard Peters en zijn gezin, op de hoek Kasteellaan / Hoenderstraat, staat onder water in 1910.

Het meisje dat in de camera kijkt is de 10 jarige Anna Hendrix, dochter van Schoester Piet uit de Grotestraat. Links 2e man is huisschilder Jacob Drissen, die woonde op het huidige adres Grotestraat 62. Rechts staat Antoon Vos de scheepsbevrachter, vader van Jana Derks-Vos. In de verte staat bakenmeester Arnold Robijns in het bootje en op de trap voor hotel 'Het Roode Hert' staat Lies Tax-Koppers met haar 5 jarig dochtertje Jo.

De foto werd in de Grotestraat gemaakt door de Wellse fotograaaf Jozef Drissen tijdens de overstroming van de Maas in maart 1910.

De Grotestraat in maart 1910. De foto is gemaakt ter hoogte van het huidig adres Grotestraat 34.

Uit de krant van 19-03-1914.

Al van oudsher overstroomt de Maas zoals hier in 1916.

Gérard Peters was geboren in Well en oud burgemeester van de gemeente Bergen. Bij de overstroming in januari 1920 schreef hij dit gedicht:

Aan mijn Well

Mijn dorpje aan de woeste Maas,
Gedompeld in den vloed,
Waar “Plânkeweg” en “Sinterklaas”
Verdwenen al te spoed.
Waar ik nu geene bloemen pluk,
Doch golven klotsen rond.
Mijn stille dorpje van geluk,
Dat ik nu bij U stond.

Ik zie Uw torenspits van ver
Met water om en om.
En bootjes varen her en der
Begroet met wellekom
Zoo menig huisje mist nu brood
Veel and’re ook het licht.
Mijn stille dorpje ligt als dood;
O droevig aangezicht.

O vreugde van mijn ouderwoon
En van mijn kindertijd,
In tachtig was het even schoon
En kinder-heerlijkheid.
Gelukkig is het kind toch steeds
In onbezorgde vreugd.
Bij watervloeden wel het meest
In zalige blijde jeugd.

Mijn stille dorpje zwaar bezocht
Ik zie Uw beeld van ver.
Dat ik nog eens dit schouwen mocht,
Als veertig jaren her.
Nu zend ik uit het polderland
Mijn wens en kindergroet:
Dat spoedig weer het droge land
Herrijz’ uit deze vloed.

’s Gravenhage 1920, 2de zondag na Driekoningen, G. Peters.

Vanaf de kerktoren in de Grotestraat heeft Piet Kessels het hoog water gefotografeerd op 05-11-1924.

05-11-1924. De 'Mariaweide' op de hoek Hoenderstraat - Kasteellaan.

Op deze plek werd later de basisschool gebouwd. Nu Hoenderstraat 7.

Gezicht op de woning hoek Hoenderstraat / Kasteellaan. Gezien vanaf de Grotestraat.

1926 in de buurt van het kasteel.

Het personeel van kasteelheer dr. Richard Wolters roeit door de Kasteellaan in 1926.

1926 in de Grotestraat. Rechts de woning van bakker Karel Janssen, links slager Thei Koppers.

De paal rechts is een telefoonpaal. In 1929 kreeg Well elektriciteit.

De familie Koppes van hoeve de Bond in het Elsteren wordt door vader Giel in veiligheid gebracht in 1926.

Vanuit zijn woning op de hoek Kasteellaan 'Hoenderstraat maakte bewoner Piet Kessels deze foto in 1926, met uitzicht op de pastorie.

Uit de krant van 23-01-1926.

Uit de krant van 30-01-1926.

Krantenfoto uit 1930, gemaakt in de Grotestraat.

Krantenfoto uit 1930, gemaakt op de hoek Kasteellaan / Hoenderstraat, met o.a. Handrie Derks - Camps en wethouder Herman Koppers.

Nogmaals het pand dat vanaf 1936 het Veerhuis werd genoemd. En rechts de woning van de fam.Toon Derks - Vos in de Grotestraat. De foto is in de jaren '30 gemaakt. Dit is te zien aan de elektriciteitspaal, die in 1929 geplaatst is.

Hoog water 1931 op de Hoenderstraat. Piet Kessels zet zijn vrouw, zoon Herman en dochter An op de foto.

Foto's uit de rubriek 'Mooi Limburg' van 06-03-1937. Water in de Grotestraat. Het veer is uit de vaart.

Een sfeerfoto uit 1958, gezien vanaf de Kasteellaan, met de St. Vituskerk in de Hoenderstraat.

ca. 1970. Een onbekende fietser in de Nicolaasstraat met het Elsteren op de achtergrond.

Uit de krant van 02-03-1970.

Februari 1995. De Grotestraat, gezien vanaf café het Veerhuis van Nellie Drissen.

Het pand links (met rolluiken) was sinds 11 augustus 1994 bewoond door de fam. Vic Timmermans-Koenen. Het water kwam een meter hoog binnen te staan op nr. 42.

Het rechtse gedeelte van de dubbele blok, nr. 40, was op dat moment onbewoond. Het werd verbouwd door de toekomstige bewoners Huub Coolen en Riny Kessels. De piek was op 2 februari.