Zoek

De "Vrienden van Archief Well" bezochten molen in Deurne

10-03-2016

Organisatie: Werkgroep Molens Archief Well

Een gevolg van de expositie ‘Molens in Well door de eeuwen heen’ in 2015 heeft bij Archief Well een "werkgroep molens" opgeleverd, die verder onderzoek doet naar de molengeschiedenis van Well. 
Na deze expositie zijn we met belangstellenden naar Zeddam geweest. Daar vergeleken we de enige nog in Nederland werkende torenmolen met de voormalige torenmolen van kasteel Well. Ook bekeken we er een rosoliemolen, omdat tussen restaurant Vink en de familie Rutten-Vink een rosoliemolen heeft gestaan. 
Namens de werkgroep nodigde het archief onze donateurs "de Vrienden van Archief Well" uit voor een excursie naar Holtens molen in Deurne op maandag 4 april 2016. Deze molen zaagt hout, maalt meel en slaat olie op windkracht. Men ging vooral om te kijken naar het olieslaan. 

Ook lid worden van "de Vrienden"? Ga dan naar deze pagina

Verslag van het bezoek door Joost Schoenmakers:

Na het uitstapje naar Zeddam, waar we een werkende torenmolen en een werkende rosmolen zagen, bezochten negen molenvrienden het olieslagwerk van Holtens molen.

Ik belde Driek, de gids, rond 18.00u: “ Kunnen we het olieslaan op de wind zien?” “ Het waait hard genoeg hier in Deurne, dat moet wel lukken!” Aangekomen in Deurne, zo tussen half 8 en 8 draaide de molen onbelast, “ voor de prins “ zeggen molenaars. De halve zeilen werden uitgerold tot hele. Vier volle zeilen is het maximale, meer kan een windmolen niet doen! De “ vliegtuigvleugel “ profielen op de wieken ( een uitvinding van de Limburger van Bussel ) moeten nog meer rendement uit de wind halen. Toch nam de wind af en konden de Wellenaren slechts een paar wentelingen van de Duitse kantstenen zien. Er lag lijnzaad onder van de vlasplant. Het geplette zaad wordt warm gestookt in het vuister. Dan komt het in paardenharen doeken en wordt geperst door stampers. Ook de stampers sloegen maar een paar keer. 

Alles was te zien, maar slechts eventjes in beweging.

Daarna klommen we via uitgesleten trappen naar het maalgedeelte, voor de meesten wel bekend, en hoger naar de nok van de molen, de kap, waar bezoekers meestal geen toegang hebben. Duidelijk zagen we de ijzeren rollen van het Engelse kruiwerk. “ Hoe zet je de wieken stil? ” “ Waarmee smeer je de as?” “ Waarom ligt de as schuin en niet horizontaal?” Allemaal vragen die beantwoord werden. 

Daarna kwam het hout zagen, een extraatje en de derde functie die Holtens molen heeft.

Alles bij elkaar een interessante molen, uniek in Nederland.

Wij zien uit naar het volgende uitstapje, waarschijnlijk de torenmolen van Well op het kasteel.

Muldersgroeten,

Joost Schoenmakers

 

“Kom allemaal naar de molen en geniet:
van de suizende wieken en het krakend gangwerk
van het stuivend meel, gemalen met blauwe stenen,
van de wentelende stenen van de kollergang
en het knappend vuur in het vuister,
van het oorverdovend klappen van de oliepers
en de geur van warme lijnolie.“