Wellerlooi. Letterlijk: bos van Well.

Looi - Loy - Looy  betekent ven of moerassige grond, terwijl Loo een open plek in het bos of een hoogte temidden van een waterplas betekent. Die verklaring is in dit dorp allemaal van toepassing. Het Loo en Looi van Well - Wellerloy - Wellerloo - de Loy - de Looi is dus later Wellerlooi geworden. Wellerlooi was van oorsprong een Wells gehucht en in eigendom van de Heren van kasteel Well. De Heerlijkheid Well reikte van Afferden tot  Arcen. 

De heren van kasteel Well bezaten hier boerderijen, uitgestrekte landerijen, moerasgebied met vennen en bos. Ook jachtgebieden tot aan de Roode Beek.  Het Wellsche Looi - de Wellsche Heide was uitgestrekt, één grote heidevlakte met hoge zandheuvels en men kon vanaf het Heerenven ver kijken tot waar nu de Droogstal ligt.

De Heerlijkheid Well omvatte: Well met het gehucht Wellerlooi (tot aan de Roode Beek) - Aijen - Bergen (tot aan Heukelom) en aan de overkant van de Maas een deel van Wanssum (de z.n. Wellsche driehoek) tot aan de Molenbeek. De Heerlijkheid Well ontstond in de elfde eeuw. De Heerlijkheidsrechten van Well staan schriftelijk al vermeld in het jaar 1320.

Well was een vrije Heerlijkheid of bannerheerlijkheid, met grotere eigen bevoegdheden dan een gewone heerlijkheid. Zo moesten ook de inwoners van Aijen b.v. verplicht hun graan laten malen bij de molen die eigendom was van de kasteelheer van Well. Hij bezat ook onder andere het tol- vis- jacht- kooiker- vee- markt- munt- veerrecht in de Maas en nog andere rechten.

In een Memorienboek van Xanten staat een akte uit 1163 waarin de naam Wellero genoemd wordt. Daar lag toen een halve hoeve, waarvan de opbrengst gebruikt werd voor het houden van een jaarlijkse plechtige gedachtenisviering in de dom van Xanten voor Gravin Ida van Kleef. Het is echter geen sluitend bewijs dat hiermee ook werkelijk Wellerlooi bedoeld wordt. In een akte uit 1518 is sprake van "den hoff die lapschuijr geheeten inder heerlijckheijt van Wel in Welreloe gelegen". 

Al in de vijftiende eeuw had de Looi een eigen kapel. 

In 1820 waren er in dit Wellsche gehucht 32 huizen en 253 inwoners. In 1890 gegroeid tot ca. 320 inwoners met 60 huizen. De bewoners waren veelal dagloner en landbouwer. Er was een enkele herbergier - kleermaker - klompenmaker en twee wegwerkers.

Kaart uit 1894. Toen er in de Looij een kerk gebouwd was werd Wellerlooi een rectoraat en op 18-12-1894 verheven tot een zelfstandige parochie.

MIEN DÖRP 

Ik wieët ’n plek ien ’t Limburgs lànd
Zö schon, zö blie, zö riek,
Ze viel zoeëmar uut God zien hànd
Pats….Ien ’t aardse sliek
Daoruut is toen mien dörp gegruijd,
Mit veld en bos en hei
Wor ien de Mei den bloesem bluijt
En ’t kalf dànst ien de wei.
De mèrel flöt zien lied ien ’t hòlt
De zon zingt ien de lôcht
En makt van ’t kòre zuver gòld
Is ’t woonder dat ik dôcht:

Limburg dörp ‘k zal ow noeëit en noeëit vergète
Wat ’t harde lève meej ok dreigt en duut,
‘k Heb te lang tussen ow bliedschap ien gezète
‘k Hald van mien dörpke, jao tot ik mien oeëge sluut.

Oons kerk is ècht gen kathedraal
Mit bràndend glas ien loeëd,
En toch sprikt ze eur eigen taal
Ien vreugde of ien noeëd
Oons mansvolk lacht zich gèr de kop
Van zörg en reempels glad,
En dreenkt er liefst en dröpke op
As ’t klappen het gehad
De vrow is ien ’t gezin zö rein
Het hart….de rechterhànd
En zingt, as ’t mot, mien klein refrein
Ok ien ’t  vremde lànd:

Limburg dörp ‘k zal ow noeëit en noeëit vergète
Wat ’t harde lève meej ok dreigt en duut,
‘k Heb te lang tussen ow bliedschap ien gezète
‘k Hald van mien dörpke, jao tot ik mien oeëge sluut.

En bin ik ieënmal gries en àld
Te muuj um nog te goan,
Dan kom ik bang en klein en kàld
Vur Pieëtrus port te staon.
Heej zuut meej en ie lacht:
Kom binnen jông, ziet welkom hier,
Ik haj ow al verwàcht.
Dan spring ik bliej den hemel ien
Mit ing’le blauw en blaank
En zing veur ’t lèst
Dat dörpke mien
Dit wieske nog tot daank:

Limburg dörp ‘k zal ow noeëit en noeëit vergète
Wat ’t harde lève meej ok dreigt en duut,
‘k Heb te lang tussen ow bliedschap ien gezète
'k Hald van mien dörpke, jao tot ik mien oeëge sluut.

Vic Timmermans (1910-1976)

Venloosch weekblad 16-08-1873.

Uit de krant van 26-02-1876.

Uit de krant van 06-03-1886.

De steenbakkerij van de gebroeders Hermans lag aan de Maas op de grens van Wellerlooi en Well bij de familie Baltissen in het Knikkerdorp.

.

Publikatie over de Stalberg in het Venloosch weekblad 23-09-1899.

Uit de krant van 08-06-1905.

Het betreft hier Anna Maria Custers, op 30-04-1892 gehuwd met Petrus Valckx. Dit gezin woonde in Well en later in Wellerlooi op de Droogstal.

Uit de krant van 01-06-1912

St. Annakapel, in 1663 gebouwd aan de Oude Dijk. Opdracht daartoe werd gegeven door de heer van Well ter gelegenheid van het huwelijk van Hendrik De Pas De Feuquières en Juliana van Limburg Stirum. Het jaartal wordt met metalen muurankers aangegeven. In 1885 werd het kapelletje verplaatst naar de huidige plaats, en het werd ook gecementeerd. Ook in 2009 werd de kapel nog een paar meter verplaatst omdat de dijk voor de N271 moest worden verhoogd. Het kapelletje staat aan de Rijksweg, rechts naast het adres Hamert 2.

Gedeelte van een artikel uit de Nieuwe Venlosche courant van 17-05-1913

De Hamert was van ouds een voornaam punt voor den Maashandel; het was een bekend vereenigingspunt aan de Maas en 't later ontworpen Geldersch Kanaal, waar alles gelost en geladen werd voor Twistede, Kevelaer en elders. Ook liep er de oude bedevaart weg langs van Noord Brabant naar Kevelaer. Wanneer de graaf de Pas en de Wellsche heeren hunne gronden bezochten werd daar gepleisterd, terwijl menige opgewekte jacht op zwart wild, op konijnen en waterwild van daar uitging. Toch hadden de gronden aldaar nog weinig waarde. Tot de verkoop van het Wellsche kasteel en de bijbehoorende eigendommen verandering bracht. Toen was inmiddels de ontginningskunst en de ontginningslust tot groote hoogte gestegen. Stonden vroeger pioniers als van Ophoven en anderen alleen in hun dankbaar vak en was menigeen niet geslaagd uit gebrek aan medewerking, de uitgestrekte moerassen en heidevelden kwamen na enkele wisselingen weer in handen van den groot-ontginner, den heer Maurits uit Düsseldorf. Deze zorgde voor afwatering, haalden de stoomploeg naar de streek en behandelde de gronden wetenschappelijk en naar behooren zooals vroeger bij het hooger gelegen huis meer gezien was geworden.

Dat de gronden geschikt waren en bij goede behandeling tiendubbele waarde konden krijgen, was reeds gebleken bij de ontginningen rondom de Eendenkooi te Well waar mej. Philomena van Ophoven uitnemende resultaten kreeg, ook bij den heer Gerber meer op den Hamert aan, om van anderen niet te spreken. Toen er eenmaal de krachtige hand aan geslagen was, veranderde het uitzicht der streek geheel: gronden waar slechts riet, heide en water was, leveren nu door groenbemesting, kalk en kunstmest, haver en rogge, krachtig, forsch en weelderig van wasdom. Er werden hoeven gebouwd, die met hun roode daken en groene vensters afwisseling en kleur brengen in de omgeving. En het land is effen en verbeidt zaad en oogst. De heer Maurits is sinds eenige jaren in de rij der Nederlandse ontginners getreden en heeft door zijne energie verdienstelijk werk gedaan. Zij, die in onze steden wonen en -over de Maas hun landbouwbedrijf hebben, weten niet dat er aan onze grenzen zoo hard gewerkt en gearbeid wordt om de eertijds woeste gronden in vruchtbaar bouwland om te zetten. Dergelijke pogingen, met een goeden uitslag bekroond, dienen verder bekend gemaakt te worden. Zij zijn een voorbeeld van krachtsontwikkeling, oordeelkundige toepassing van het geleerde in den landbouw en een aansporing voor kapitalisten, om het hunne in die richting te beproeven nu het nog tijd is.

Ontginning Gerber in augustus 1919. Tijdens zijn studie in Wageningen liep Wellenaar Leo Peters stage bij de ontginning Gerber aan de Duitse grens bij Twisteden / Wellerlooi.

Rond 1905 begon Frits Gerber uit Twisteden (Dld.) met de ontginning van het gebied rond het 'Wellsche Mehr'. In 1922 verkocht hij zijn bedrijf aan Philomena van Ophoven uit Mill, dochter van een ontginner aldaar. Na haar overlijden in 1942 zette haar zuster Bertha het bedrijf voort. Als gevolg van de oorlogsomstandigheden werd de exploitatie in het najaar van 1944 gestaakt. De grond bleef braak liggen, vooral ook omdat de waterafvoer onklaar was geraakt en omdat men bang was dat er mijnen in het terrein zouden liggen. De gebouwen werden verkocht aan de gemeente Bergen.

In 1933 trok de succesvolle ontginning in Well de aandacht van Wiel Driessen, voorzitter van De Jonge Tuinders in Venlo. Er werd een excursie gemaakt, maar de animo bij de leden om hier iets te gaan doen was gering. Tien jaar later nam G. Seelen uit Venlo het plan weer op en nu met meer succes. Er werd een commissie gevormd, bestaande uit leden van De Jonge Tuinders uit Venlo, de Venlose Veilingvereniging en rijkstuinbouwconsulent Van de Kroft. In overleg met de gemeente Bergen kwam men tot een verdeling van het gebied; voor de tuinbouw werd 65 ha. uitgetrokken, voor bedrijven van 2 tot 5 ha. Ook kwamen er drie landbouwbedrijven en de resterende grond kwam ter beschikking van bedrijven uit Wellerlooi zelf. Begin 1947 vestigden zich de eerste pioniers aan de Venweg in nissenhutten of kippenkooien; er was geen electriciteit, geen waterleiding en geen gas! Later werden hier woningen bijgebouwd en gingen de nissenhutten dienst doen als schuur en stal. Op zaterdag 23 augustus 1947 werd het Tuindorp ingezegend in aanwezigheid van allerlei autoriteiten uit tuinbouwkringen, de gemeente en plaatselijke organisaties.

De Wellerlooise school met woning voor de hoofdmeester werd gebouwd door de laagste inschrijver: Johannes Ponjee uit Aijen. Hij vroeg bij de aanbesteding in 1902 een bedrag van ƒ 9.199,-

De kinderen gingen eerder in Well naar school, tenminste met goed weer. In de winter werden ze thuis gehouden, want het was ver lopen naar de kom van Well. Van de Hamert bij Roobeek af wel ca. anderhalf uur. In ca.1870 liepen 51 kinderen uit dit buurtschap de lange weg naar school en terug. Dit werden er steeds minder in de loop van de jaren. Het was gewoon te ver. De Looise gemeenschap wilde daarom een school die dichterbij lag. Vanaf  de eerste aanvraag in 1881 heeft het nog ruim 20 jaar geduurd voordat Wellerlooi een eigen school zou krijgen.

Na vele verzoeken door ouders, onderwijzers en de geestelijkheid werd op 1 januari 1903 eindelijk de school geopend en konden de kinderen dichterbij les krijgen. Het eerste schoolhoofd had die dag zijn betrekking aanvaard. Dat was Martinus van Rijswijck, voorheen werkzaam in Venray. Van 01-01-1903 tot 01-06-1936 was hij hoofd van de Catharina school.

Op 31-12-1920 gingen alle leerlingen en de twee leraren op de foto. Links staat de 21 jarige Wellse onderwijzer Wim Koppers, slagerszoon uit de Grotestraat. Hij werkte van 1920 tot 1924 aan de school in Wellerlooi.

3 juli 1925.

De Wellerlooise schoolkinderen met juffrouw Franssen - de Wellenaar meester Kwanten en rechts hoofdmeester van Rijswijck. Alle namen zijn bij 'Archief de Loi' bekend.

Nieuwe Venlosche courant 30-07-1929.

In april 1929 was er een verzoek aan de gemeenteraad van het R. K. Kerkbestuur te Wellerlooi om tegen september a.s. overname van de openbare school; dus weer omzetting van openbare in bijzondere school. Er zal een kleine verbouwing zal moeten plaats hebben en een overdekte speelplaats moet worden bijgemaakt. Het verzoek werd goedgekeurd. Op 01-10-1929 werd de school overgedragen aan het kerkbestuur.

Uit de krant van 03-03-1888

Bierhuis Winkelier Bakker staat boven de voordeur aangegeven op de ansicht van begin 1900. Hier was vanaf 31 mei 1913 de Wellerlooise tramhalte van de MBS.

Rond 1890 begonnen Kobus van Aerssen en Beth Fleuren een café - bakkerij en winkel. Het brood werd gebakken in het witte huisje naast de woning. Het broodmengen gebeurde met paardenkracht. Achter de bakkerij liep een paard in de z.g. deegmolen. Door het paard rondjes te laten lopen werd de deegmachine in werking gezet.

Ca.1935, staand: Wim Fleuren en Drika Swemers uit het Wellse Knikkerdorp die zich over Beth ontfermde. Zittend Mina Achten-Bol en Beth van Aerssen-Fleuren.

Na het overlijden van Kobus ging neef Wim Fleuren als hulp bij Beth wonen. Ook Mina Bol werkte in het café. Mina Bol was de vrouw van Sjang Achten, ze trouwde voor de tweede keer met Grad van de Schoester (Gerrits). Beth stierf op 29-05-1939, ze was 63 jaar. De zaak was al voor haar dood verkocht aan haar broer Grad Fleuren (de smid van de Looierweg).De bakkerij werd verhuurd als woning. Bewoners hiervan waren na 1939 Mina en Sjang Achten-Bol, de bakoven zat er toen nog in. Daarna Nöl en To Fleuren - Claes van 1948 tot 1953. Zij verbouwden veel en de oven ging eruit. Daarna Jan en Truus Derks-Fleuren van 1953 tot 1958. Daarna kocht Michel Hermans de woning maar ging er uiteindelijk niet wonen.

v.l.n.r. staand: Truus Fleuren - haar zus Leen - vader Grad Fleuren en zoon Nöl Fleuren.

Zittend :  De vriend van Leen: Toon Hermans - Wim Mulders en smid Jan Fleuren.

Grad Fleuren, de broer van Beth had het pand gekocht en de dochters Leen, Truus en Lies zorgden beurtelings voor het café. 

De smederij van Grad Fleuren aan de Looierweg werd de timmerwerkplaats van zoon Nöl. Grad verhuisde de smidse naar de achterkant van het café, waar zoon Jan als smid ging werken. Het werd vanaf toen café 'de Smid'. Omdat Jan nog ongetrouwd was ging dochter Leen mee, voor de huishouding en ze hielp ook mee in het café. Dochters Lies (1925) en Truus (1927) waren toen nog kinderen.Toen ze groter werden gingen zij ook meehelpen als dat nodig was.

Na het huwelijk van Jan (de smid) met An Hendrix (de juf) gingen zij hier wonen, hielden de smederij annex winkel met o.a. fietsen verkoop en huishoudelijke artikelen. Ook hielden ze café 'de Smid' op het huidige adres Rijksweg - Zuid 14.

Bruidspaar Jan Fleuren en An Hendrix.

Overstroming van de Maas aan de Rijksweg bij de fam. Festen op 02-01-1926.

v.l.n.r. Broer Keijsers - Toon Arts *1923 - Joep Arts *1928 - Ger Hagens (zoon van Sjeng) en Wim Cornelissen.

ca.1935. Bij het oude voetbalveld zitten in september de jongetjes op de boom van de zweefmolen te wachten totdat het opbouwen van de jaarlijkse kermis begint.

Uit de krant van 09-06-1936

Martinus van Rijswijck werd in 1936 opgevolgd door Vic Timmermans.

Deze 26 jarige, in Wanssum geboren onderwijzer, werd daarmee het jongste schoolhoofd van Nederland. Men noemde hem de "Groeëte Meister". Ook stortte Timmermans zich met hart en ziel in het sociale dorpsleven. Hij was medeoprichter, bestuurslid en promotor van o.a. voetbalclub RESIA, CV de Kuluut, de bejaardenvereniging, het Groene Kruis, Zang en Zoenlust (later Unisono), organist en dirigent van het kerkkoor. Na  WOII schreef hij wekelijks "de KNAL", een dorpsblaadje voor de Wellerlooise soldaten in Nederland Indië. In 1951 werd in de Kruisstraat de bewaarschool in gebruik genomen.  Mede door zijn groot aandeel werd  in 1964 het huidige schoolgebouw aan de Catharinastraat geopend. Na 38 jaar moest meester Timmermans wegens gezondheidredenen stoppen met werken, niet veel later stierf hij op 66 jarige leeftijd. 

v.l.n.r. Meester Piet Jacobs - juffrouw Bernarda van Aerssen en het nieuwe hoofd van de Catharinaschool meester Vic Timmermans.

Uit de krant van 05-05-1936.

Johannes van de Loo *Well 06-11-1854 †Wellerlooi 30-05-1941 Gehuwd op 03-05-1886 met Johanna Petronella Martens *Well 08-06-1859 †Wellerlooi 01-09-1939

Antoon Gerrits (Toeën van de Schoester) ca. 1930.

Uit de krant van 13-08-1936

In 1935 liet Toon zich inschrijven bij de Kamer van Koophandel. Naast de fietsenzaak begon hij met taxirijden en vrachtwagenvervoer.

Op 21-11-1938 trouwde Nel van Vegchel uit Well met Antoon Gerrits. Stieneke van Vegchel ging veel naar haar zus in Wellerlooi en leerde zodoende haar latere Wellerlooise echtgenoot Jan Wijnhoven kennen.

(Antonius Gerardus) Antoon Gerrits *Well 09-03-1912 †Wellerlooi 30-03-1971.

Zoon van Cornelis Gerrits*Groesbeek 27-04-1858 † Wellerlooi 15-12-1940 Gehuwd 23-04-1900 met Huberdina Gertruda Nillesen *Well 19-03-1870 †Wellerlooi 30-11-1950

(Petronella Hendrika) Nel van Vegchel *Well 25-08-1912 †Wellerlooi 05-08-2003

Dochter van Gerardus van Vegchel (dienstknecht) *Holthees 20-10-1870 †Well 05-06-1954. Gehuwd 24-04-1899 met Johanna Gertrudis Truuj Lomme *Wanssum 13-11-1876 †Well 10-06-1965

In 1936 kwam de schoolfotograaf. Dit zijn de zusjes Truus en Lies Fleuren, dochters van Grad en Nel Fleuren - Bergmans.

Truus *26-09-1927 en Lies *24-09-1925

Gezin Grad en Nel Fleuren-Bergmans t.g.v. de zilveren bruiloft in 1935. Grad was (hoef) smid en verkocht fornuizen, fietsen etc.

v.l.n.r. Leen - Lies - Jacob - vader Grad - Jan - Lei - Nöl - moeder Nel - Herman - Truus en Han.

Uit de krant van 19-12-1936

Groeëte Meister Vic Timmermans, Juf  Bernarda Raijmakers - van Aerssen en Klène Meister Piet Jacobs

In april 1941 trouwden Wellenaar Thom Vink en Martha Hermans uit Wellerlooi in de Catharinakerk te Wellerlooi. Geheel rechts het bruidspaar. De stoet is zojuist bij Vink in Well aangekomen waar het bruiloftsfeest werd gevierd.

Het bruidspaar ging in het ouderlijk huis van Thom wonen en kreeg twee kinderen: Joke en Jos.
Thomas Johannes Vink *Vortum Mullem 21-12-1907 †20-05-1990.
Martha Mechtildis Maria Elisabeth Hermans *Wellerlooi 30-01-1909 †Venray 07-12-1980. Zij woonde op de 'Lenskenshof'  en was het 4e kind van Hermans-Vermaten.

Anneke Hendriks uit Wellerlooi kwam in 1941 bij Thom en Martha in dienst en werd in Well al gauw Anneke Vink genoemd en voor de familie Vink heette ze 'oons An'. Zij trouwde 26-11-1963 met Wellenaar Harrie Verrijdt.

Uit de krant van 29-10-1887.

Kerk met pastorie aan de Rijksweg in 1909.

In de zestiende eeuw bestond in het Loo van Well de St. Catharina kapel. In 1550 was "heer Dirrick kapelaan in 't Loo" en er werd geregeld op zondag een mis gelezen en op de feestdag van de H. Catharina was er de vroegmis en de hoogmis met preek. Deze kapel werd in de tachtig jarige oorlog verwoest en ca.1630 door de Wellse pastoor Johannes Verheyden gerestaureerd. De kapel die kort bij de huidige Rijksweg lag werd in 1889 afgebroken. In 1917 werd op de plek waar het altaar zich bevonden had door pastoor Wierts het Antonius kapelletje gebouwd. 

Het heeft veel voeten in de aarde gehad voordat hier een zelfstandige parochie kwam. Op vrijdag 24 juni 1892 was het zover. Die dag werd de Catharinakerk aan de Rijksweg ingewijd door Mgr. Fransiscus Boermans. De neo-gotische kerk was gebouwd volgens het model van de Sint Jozefkerk van de Smakt, die twee jaar eerder gebouwd was naar het ontwerp van architect Johannes Kayser. Wellerlooi was vanaf nu een rectoraat en werd op 18-12-1894  verheven tot een zelfstandige parochie. De eerste pastoor werd Clemens August Gijsbert Otten, geboren te Heijen.

Honderd jaar later in 1994 werd dit gevierd met een dorpsfeest, inclusief een fototentoonstelling. Bij het feest t.g.v. het 100 jarig bestaan van de parochie werd een historisch boek uitgegeven met de titel "Wellerlooi oons dörp an de Maas" geschreven door Nelly Hermsen-Hermans. Ook bracht zij een videoband uit.

52 jaren heeft de Wellerlooise gemeenschap gebruik kunnen maken van deze kerk. Op 06-12-1944 werd ze door de Engelsen gebombardeerd omdat er Duitsers in zaten en de toren als uitkijkpost gebruikten.

Links op de foto staat het Antonius kapelletje uit 1917, dat nagenoeg onbeschadigd is gebleven.

GA NAAR: Het massagraf en het "Monument der gevallenen" op de Hamert  

Uit de krant van 04-09-1947.

Mina Broekmans was getrouwd met Thei Camps. Mina Huberta *Well 24-10-1878. Johannes Theodorus *Well 15-03-1874. Dit echtpaar had vier kinderen in leven: Mina (1906) - Dora (1908) - Marie (1909) en Frans (1911). 

Zie ook familie Broekmans-Kessels uit het Knikkerdorp.

Voordat men in oktober 1952 met het grondwerk van de nieuwe kerk begon werd op dat perceel asperge gestoken door Frans Camps, die met zijn vrouw Leen Reynders en gezin tegenover woonde op het huidige adres Catharinastraat 27.

Advertentie uit programmaboekje Land- en Tuinbouwtentoonstelling Well september 1947.

JONGE GARDE. De Wellerlooise 'Maria Goretti - garde' tijdens een van de Wimpelfeesten op kasteel Well.

WELL, 15 Mei 1955. 
De Jonge Garde Noord-Limburg heeft Zondag op het kasteel Well haar wimpelfeest gehouden. Na de H. Mis, opgedragen door diocesaan aalmoezenier Meys werd in de kasteelgarde de vlag gehesen en volgde een Mariahulde, bestaande uit zang en voordracht. Elke groep had een zelf vervaardigde Meiboom meegebracht, die rond een grote Meiboom midden op het veld werden geplaatst. ledere groep danste en zong rond de eigen Meiboom en een van deze dansen was de wimpelfeestdans. Na de picknick, door de groepen zelf bereid, arriveerde per boot in de kasteelgracht de Meikoningin, waarna met deze koningin als middelpunt weer gedanst en gezongen werd. Volksspelen volgden en de hulde aan de koningin werd besloten met een gekostumeerd défilé, waarna de koningin de gardisten toesprak en uiteenzette, dat ze voor ieder een aardige verrassing had, die men echter zelf moest zoeken. Op het fluitsignaal stormden de gardisten toen alle kanten uit. De beloofde verrassing bleek te bestaan uit een mandje eieren voor iedere groep en een zakdoekje voor elke gardiste. Uiteindelijk werd de wimpel voor 1955 toegekend aan de Bernadette-groep uit Hegelsom met 84,5 pt. Een onderscheiding kregen: de Maria-Goretti-garde uit Wellerlooi, tweede ere-onderscheiding Maria-Goretti-garde uit Wanssum, derde ere-onderscheiding Jonge Garde, Horst, vierde ere-onderscheiding Jonge Garde, Blitterswijck, vijfde Theresia-Bernadette-garde Wanssum, zesde Theresia-garde Veulen, zevende garde Grubbenvorst. Verder kregen nog een onderscheiding de Maria-Goretti-garde van Swolgen de Bernadette-garde van Swolgen de Bernadette-garde van Hout Blerick, de Caecilia-garde van Melderslo, de Maria-Goretti-garde van Maasbree. De groep Wanssum kreeg nog een herinnering voor de behaalde wisselvlag vorig jaar. Hierna werd de wimpeldag besloten door de leidster die o.a. zei, dat de leuze: “samen feest, dubbel feest”, werkelijkheid was geworden. De aalmoezenier gaf de meisjes nog een goede raad mee naar huis.

Begin jaren '50. Nel Ripkens en de kleine Piet Fleuren. (Piet van de smid).

De Wellse Nel Ripkens werkte bij de familie Jan Fleuren en leerde zodoende haar latere man Joep Arts kennen. Haar zus Gien trouwde dezelfde dag met Toon Arts, de broer van Joep. Beide echtparen gingen in de Sterrenbos wonen.

Joep Arts aan het werk in de smederij van zijn baas Jan Fleuren, alias Jan de smid.

Twee Wellerlooise broers trouwen met twee Wellse zussen in 1957. Toon - Gien Arts Ripkens en Joep - Nel Arts Ripkens.

De Loeëziepin van de Loi.

Joep repareerde klokken en horloges in de daarvoor ingerichte voorkamer thuis op de boerderij van zijn ouders.

Nadat hij getrouwd was met de Zeeuwse Martha Moorthamer hadden ze een winkel in goud- en zilverwerk en klokken. Het paar bleef kinderloos. Ze woonden destijds tegenover Hagens Transport, op het huidige adres Kruisstraat 43.

Na de dood van haar man ging Martha weer in de provincie Zeeland wonen. 

Martha Elisabeth Moorthamer *Hontenisse 29-04-1910 †Hulst 06-01-1983. Josef Johannes Hermans *Wellerlooi 23-07-1914 † Wellerlooi 21-06-1972 

Zijn zus Martha Hermans was met Wellenaar Thom Vink getrouwd en runden café - restaurant Vink in de Sterrenbos.

Joep Hermans adverteerde in het programmaboekje van de Wellse Land- en Tuinbouwtentoonstelling van september 1947.

Adverdeerders 1949 en 1958 in Wellse programmaboekjes

v.l.n.r. Jantje Derks - Nöl Fleuren - Wim Mulders - Lei Fleuren - Piet Litjens - Toon Guelen - Lat Mulders en Frits Hendriks. Vooraan: Ben Fleuren - Wim van Alphen en Jan Fleuren

Op een veld bij Thijssen (Tummer Drik) aan de Rijksweg werd gevoetbald door de in 1942 opgerichtte club R.E.S.I.A.- Rooms En Sportief In Alles. Naderhand kwam het voetbalveld achter café de Smid te liggen. In de oorlog mocht de club niet onder deze naam aantreden en ging als Walaria A1 de competitie in. Zie ook: Wellerlooise voetballers bij ERICA

Bruidspaar Frans en Annie Jacobs - Zegers.

Frans *Wellerlooi 22-11-1920 † Venlo 09-11-1989.

Annie *Well 09-09-1925 †Venlo 22-07-2010. Zij was afkomstig van hoeve de Ennenberg op de Kamp in Well. Frans was buschauffeur bij de Zuid-Ooster. Het gezin woonde op Schaak 2.

Schoolreisje klas 4-5-en 6 naar Schiphol ca. 1950.

De nieuwe kleuterschool in de Kruisstraat.

Naast de oude Boerenbond op de hoek Catharinastraat / Kruisstraat werd met de vergunning van een naoorlogse herbouwplicht en vrijwilligerswerk de bewaarschool gebouwd met twee lokalen. Kosten: ƒ23.000,-  In 1951 werd de school in gebruik genomen. Er waren twee lokalen en de eerste kleuterjuf was Tonia Thijssen. 

De kleuterschool in ca. 1970 op de foto gezet door Theo Laarakker.

Na ca. twintig jaar voldeed deze school niet meer aan de eisen en in de gemeenteraadsvergadering van 10-04-1973 werd groen licht gegeven voor een nieuw te bouwen kleuterschool achter de basisschool. De gemeente Bergen stelde ƒ373.000,- beschikbaar voor een gebouw met twee klaslokalen en een speellokaal. Op 01-05-1974 werd "t Eiketske" in gebruik genomen. Deze kleuterschool bleef in gebruik tot juli 1992.

Woning van de familie Timmermans-Bors op de hoek Rijksweg Zuid / Catharinastraat. De kamer links naast de voordeur was jarenlang verhuurd aan wijkzuster Riet Tonk. Geheel links van dit perceel is de lagere school met de grote speelplaats.

Lies en Vic Timmermans-Bors.

Marianne - Piet - Victor - Cecile en Wim Timmermans in 1957.

Bruidspaar Harry Frederix en Anneke Maas. Ze woonden Catharinastraat 16, hun kinderen: Leny - Sjaak - Ellie en Martien. Hay Frederix was directeur van de Wellerlooise LLTB Boerenbond.

Maria Johanna Tonk *Huissen 03-11-1921 †Groesbeek 21-07-1969. 

Dochter van Toon Tonk (groenten & fruitteler - wethouder) *Huissen 30-04-1884 †Arnhem 31-12-1970. Gehuwd 25-10-1910 met Hanne Meeuwsen *Huissen 30-09-1886 †Huissen 25-02-1925. Adres: Bloemstraat E 170 te Huissen.​

Riet Tonk was wijkzuster in Well / Wellerlooi. In Well kwam ze alleen bij de gezinnen aan de oostzijde van de Rijksweg. Ze had een kamer gehuurd bij de fam. Vic Timmermans. Later heeft ze nog korte tijd in het nieuwe Groene Kruisgebouw aan het kerkplein gewoond. Ze stierf 21-07-1969 op 47 jarige leeftijd aan een kwaadaardige tumor in het hoofd.

Deze foto werd in café het Centrum gemaakt in mei 1961 op de bruiloft van Marianne Timmermans en Jan Huberts. Het litteken van de operatie is duidelijk zichtbaar op haar voorhoofd. 

Bedevaart van parochianen uit Wellerlooi naar Kevelaer in 1961.

Vanaf 1960 ging de St. Catharinaparochie niet meer te voet naar Tienray, dit had men vanaf begin 1900 gedaan. Daarna liep men via Tuindorp - Twiststeden naar Maria in Kevelaer. (en weer terug...)

Ze heette Maria Schulz, maar werd altijd Mammie genoemd, haar man Wim Driessen kende men in Wellerlooi onder de naam Pappie.

Wilhelmus Driessen (opperman) *Well 22-06-1907 †Venray 05-02-1984. Huwelijk te Bergen 06-09-1934 met Maria Eva Schulz (dienstbode) *Witten (Dld) 23-11-1909 †Wellerlooi 28-11-1966

Pappie en Mammie woonden in de Catharinastraat en hadden zoon Jan en dochter Diny. Mammie werkte vaker vlakbij in café de Smid. Pappie repareerde o.a. fietsen bij smid Jan Fleuren en was een van de oprichters en actief bij voetbalclub Real Boys '66. In het voorjaar van 1966 wordt door: Joep en Ger van Rhee, Hay Martens, Ger de Rijk, Nol Driessen en Wim Driessen het idee geopperd om voor mannen die graag een partijtje willen voetballen maar niet gebonden willen zijn aan competitieverplichtingen, een cafévoetbalclub op te richten.
Op 30 april 1966 maken 18 man van de oprichting van cafévoetbalclub REAL BOYS '66, afgeleid van de toenmalige beroemde voetbalclub REAL MADRID, een feit. Zij verschijnen geregeld op de voetbalvelden in Noord- en Zuid-Limburg maar ook wel eens in Duitsland.

Real Boys '66 bij hun 10-jarig bestaan.

Staand vlnr: W. Driessen, P. Jacobs, N. Driessen, Sj. Valks, G. de Rijk, H. Toekook, G. v. Rhee, H. Martens, Fr. Wijnhoven, T. Nabben, J. v. Rhee, H. Theeuwen, G. Gerrits, K. Kleeven, G. Deckers, G. Fleuren, T. Guelen, en W. Martens. Zittend vlnr: H. Hendriks, B. de Rijk, M. Fleuren, J. Valks, E. Sanders, F. Groenen, J. Arts, S. Sanders, B. Josten, A. Mulders en P. Fleuren.

De ouders en later de zussen Marie en Wilhelmina Robijns hadden een koffiehuis annex jeugdherberg aan de Rijksweg op de Hamert. Het werd ca.1910 'Café Robijns' met vanaf 1913 de tramhalte voor de deur.

Marie *Well 24-03-1884 en Mien *Well 22-05-1888 waren dochters van Johannes Antonius en Anna Maria Robijns - Janssen. Vader Johannes Antonius was een broer van bakenmeester Arnold Robijns Marie had een zoon Frits die op 25 jarige leeftijd in 1938 stierf nadat hij met zijn motor voor hun huis op de Rijksweg werd aangereden door een auto. In 1948 werd het (door de oorlog) gehavende pand verkocht aan het echtpaar Joep en Lies Grothausen - Craghs die er met hun zoon Jan en zijn vrouw Roos een hotel - restaurant van maakten. Lees HIER het verhaal van "50 jaar Hostellerie de Hamert".

Uit de krant van 04-06-1935

Uit de krant van 25-07-1936.

Huisslager Ben Fleuren (links) heeft een klus geklaard bij Frans Camps in de Catharinastraat.

In 1932 hebben broeders van O.L. Vrouw van Zeven Smarten uit Voorhout het landhuis met 80 ha. grond, gelegen aan de Rijksweg nabij de Rode Beek gekocht van de familie Haffmans. Hier werd een opleidings internaat gebouwd voor de eigen congregatie om broeders op te leiden en een ambacht te leren. Later konden ook jongens uit de omliggende dorpen hier naar school. Op 1 mei 1938 startte de ULO school. Juvenaat St. Jozef werd in het begin van de jaren '70 gesloten, maar de scholen gingen verder. Er waren diverse onderwijsveranderingen in de loop van de jaren, denk aan: De Mammoetwet - de Middenschool- het Algemeen eerste leerjaar- de Basisvorming- Niveauonderwijs-het VMBO. De leraren werden er wel eens hoorndol van. De Hamert was en bleef een kleine locatie waar iedere leerling elke leeraar kende en andersom. Als leerling was je een persoon waar aandacht en zorg voor was. Er zakte zelden een leerling door de goede leerprestaties op school. Door het Elseviers Weekblad en het Algemeen Dagblad werd de Hamert uitgeroepen tot de beste VMBO-School van Nederland.

MAVO Roobeek en S.G. de Hamert zijn bij veel ex leerlingen door het knusse, warme en zorgzame klimaat dat de school kenmerkte, bij zowel mannen als vrouwen, nu nog een begrip.

Bekijk hier het fotoalbum van deze scholen

Na WOII werd er een boek uitgegeven door C. van Walie, getiteld Jongens in oorlogstijd

Advertentie 27-12-1933 Limburgs Dagblad

In 1960 openden de Broeders van Juvenaat St. Jozef op de Hamert een groot zwembad met een hellende bodem van ondiep naar diep (3 mtr.) Dit zwembad werd zo goed als geheel in eigen beheer aangelegd.

Veel LTS leerlingen uit die tijd hebben hieraan min of meer gedwongen meegewerkt onder supervisie van Dhr. Henk Hendrickx, die toen adjunct directeur op de LTS was. Immers, dit was een mooie kans om wat in theorie werd geleerd toe te passen in de praktijk.

Aanvankelijk was het zwembad uitsluitend bestemd voor de internen van het Juvenaat, maar dat bleek toch zodanig veel geld te kosten dat het niet meer op te brengen was. Daardoor werd het ook geopend voor externen. De inwoners van Wellerlooi en ook uit de regio maakten er gretig gebruik van en menigeen heeft er een zwemdiploma gehaald bij dhr. Breukers. In 1989 werd het zwembad dichtgegooid door dhr. Reutelingsperger, die alles gekocht had van de Broeder congregatie.

Jongens uit diverse plaatsen in de regio krijgen hier in de jaren zestig schilderles van broeder Fidelius.

Juvenaat St. Jozef en het scholencomplex Mavo Roobeek en LTS de Hamert.

Juli 1954. Dameskoor Unisono - opgericht in 1947.
Boven v.l.n.r. Cor van Rhee - Marianne Timmermans - Mia Coppers - Carry Seelen - Nel Vogelzangs - Mie van Rhee - Mia Driessen - Mien Vogelzangs - Annie Hermans - Mia Deckers - Tonia Thijssen - Mientje Cornelissen - José Keijsers en Cis Nillesen.

2e rij: Joke Driessen - Stieneke Deckers - Hannie Keijsers - Truus Emonts - meester Vic Timmermans (dirigent) - Lieneke Hermans - Nellie Achten - Annie Keijsers - Bernarda van Aerssen en Koos Botden.

Onderste rij: Mieke Drissen - Kitty Keijsers - Diny Driessen - Ineke Dura - Nellie Camps - Koos Alleleijn - Mariet Laarakker - Truus Gerrits - Zus Hagens en Gisela Thijssen.

22-07-1956. Een dagje naar Scheveningen waar Unisono mee deed aan het tweede grote Nationale Zangconcours in het Kurhaus. Resultaat: eerste prijs met lof der jury.

 vlnr: An (juf) Fleuren-Hendrix, Fien Seelen-Jacobs, Lies Timmermans-Bors,  Nelly Jacobs- Hendrikx  en Truus Chlod-Roosen.

Spanning op de gezichten voor de uitslag van een concours in zaal Achten te Wellerlooi. In 1959 waren er 36 leden.  De dames droegen een blouse met een notenbalk en een rok met UNISONO er op geborduurd. Voorzitter was Jo Schrauwers, bedrijfsleider van het confectieatelier. Daar werden de nieuwe uniformen gemaakt.

Lees hier over de 'Grieze Kèl'.

Schoolklas Catharinaschool van meester Jacobs in 1958.

Boven vlnr: Truus Steegh - Ger Wijnhoven (J. zn.) - Jan Valks - Piet Deckers - Jan Robben - Els Arts - Jo Thijssen - An Vogelzangs - Tilly Geerards - Toos de Mulder.

2e rij: Jan Hermans - Jeu Hendriks - Riek Martens - Wiel Drissen - Marieke Lenssen - Miel Fleuren (W. zn.) - Hilda Huibers - Math de Rijk - Ron Dura - Koos Wijnhoven - Meester Jacobs - Cecile Timmermans.

3e rij: Elly Kersbergen - Til van Rhee - Els Schrauwers - Mieke Simons - Riet Theeuwen - Marjan van Rensch - Anny van Wijlick - Anny Loonen - Bep Wijnhoven - Anny Litjens - Josefien van Mil - Jeanne Voorbij.

Onderaan: Dolf Verhaegh - Ger Roelofs - Ger Fleuren (W. zn.) - Piet Fleuren (van de smid) - Ger Fleuren (A. zn.) - Dré Lenders - Sjeng Josten - Jan Fransman - Ger Cremers - Henk Wijnhoven.

Verkenners / Scouting

In augustus1962 kwam pastoor Wismans uit Wellerlooi bij de broeders op St.Jozef met het verzoek om een verkennersgroep op te richten. Op bescheiden wijze is onder leiding van de Wellse hopman Gerard Kemper begonnen met twee patrouilles. Totdat Broeder Ignatio zijn volmacht in Den Haag had ontvangen en Kempers taak overnam. 

23-09-1962 "de Zwarte Dassen" v.l.n.r. Martien de Rijk - Miel Fleuren - Pastoor Wismans - Hopman Gerard Kemper - Piet Deckers en Ger de Mulder.

Sinterklaasviering bij de Zwarte dassen.

De Zwarte Dassen met Hopman Gerard Kemper.

Wellerlooi

Confectieatelier.

Op 6 december 1944 werd de parochiekerk met 34 granaten door Engelsen vanuit Blitterswijck onherstelbaar in puin geschoten. Als noodkerk diende eerst de school en daarna zaal Mulders. Nadat het puin was opgeruimd werd op de fundamenten van de voormalige Catharinakerk een noodkerk gebouwd

Deze voormalige noodkerk werd op 13 september 1954 voor drie jaar verhuurd aan de firma Chas Macintosh uit Terwinselen voor ƒ 450,- per jaar. Op 28 nov. 1955 kocht de firma het gebouw en de pastorie voor ƒ 24.000,-  Ca. 40 meisjes uit Wellerlooi en omgeving deden hier werk als knipster, naaister, controleuse en inpakster van jassen, skibroeken en andere confectiekleding. Behalve de voormalige kerk die als atelier diende werd de benedenverdieping van de voormalige pastorie ingericht als kantoor, expeditie en kantine. Op de bovenverdieping woonde de familie Schrauwers-Drissen.

Chas Macintosch Ateliers N.V.  ca. 1958.

Personeel en bedrijfsleider Johannes P. A. (Jo) Schrauwers. Uit Well o.a.  Ria Simons, Zus Deckers, Hennie Vink en Cis Hebben (Chris).

In de jaren '70 werd het gebouw overgenomen door Lingano Lingerieproducten uit Gennep. Rond 1980 vertrok ook deze firma en stond de voormalige kerk weer enkele jaren leeg. Nadat Erwin Keijsers er een expeditiekantoor voor tuinmachines heeft gehad onder de naam Keijsers T.E.F. Nederland is het complex Rijksweg Zuid 3 nu al jaren in handen van Fransman Glas.

Middagpauze. Zittend vierde van rechts: Ria van Sjang Simons uit de Grotestraat.

Wellerlooi - Chas Macintosch Ateliers N.V.

Postbode Lei van Rensch aan het werk op de Hamert.

Uit de krant van 09-08-1967.

Tilly Guelen *Wellerlooi 07-03-1950 †Well 27-04-1968.

Straatnaamgeving in 1976.

De gemeenteraad van Bergen heeft in zijn vergadering van 10-02-1976 besloten een aantal straten een naam te geven. Het betreft hier o.a. straten en wegen in de buitengebieden welke voorheen met een verzamelnaam werden aangeduid. Het gereedkomen van een aantal wegen in ruilverkavelingsverband is mede aanleiding geweest tot het nemen van dit besluit. Bij de keuze van de namen is in hoofdzaak uitgegaan van namen die ter plaatse nog bekend zijn en in het kadaster of op wegenlegger als aanduiding van wegen en/of grondstukken voorkomen. Voor Wellerlooi zijn in het buurtschap Droogstal de volgende nieuwe namen gekomen: Bosrandweg - Westerweg - Westerveldweg en Zeelberg. De weg die vanaf de Catharinastraat ten oosten van de kerk loopt naar de Rijksweg heeft de naam Droogstal behouden. Tenslotte is de straatnaam Geysselberg gegeven aan een weg tussen de Maas en de Rijksweg, waar deze naam plaatselijk al bekend was.

Alle straten in Wellerlooi: Beekstraat - Bosrandweg - Catharinastraat - Droogstal - Emmastraat - Geysselberg - Gielenkamp - Hamert - Heerenvenweg - Kruisstraat - Looierweg - Meerseweg  - Op de Kanijnskamp - Op de Peperkamp - Op de Stalberg - Op de Valckxberg - Op de Wis - Paaldijk - Rijksweg-Zuid - Schaak - Tuinstraat - Twistedenerweg - Van Ophovenstraat - Venweg - Vinkenkamp - Vliespas - Walbeckerweg - Westerveldweg - Westerweg.

Meer info over de historie van Wellerlooi is sinds 27-10-2019 te zien op de website van Archief de Loi