De Kerk te Well in 1915

Uit de krant van 20-02-1915

Astanasius Christianus Wilhelmus Deumens *Oirsbeek 02-05-1879 †Heerlen 21-09-1936, die de Wellse kerk verfraaide, was een zoon van de bekende kerkschilder Joannes Wilhelmus (Guillaume) Deumens.

Emile Ribbergh bleef zijn hele leven betrokken bij het wel en wee van zijn geboortedorp Well. 

Toen pastoor Ribbergh in 1915 weer eens vanuit zijn woonplaats Roermond in Well was geweest en het interieur van de kerk bewonderd had schreef hij, zoals vaak bij hem gebruikelijk was, een stukje in de “Nieuwe Venlosche Courant” van 28-09-1915.

Hij ondertekende zijn krantenberichten altijd met zijn pseudoniem “Enne Wellsche jong” of in dit geval "Enne Wellsche.

Met "Geun End" wordt het einde van de huidige Grotestraat bedoeld, waar men in 1915 begon met de bouw van het nieuwe bejaardenhuis 

Met "mijn oude vriend Tienus" bedoelt Emiel Ribbergh Tinus Simons, die op het huidige adres Grotestraat 12 woonde met zijn gezin. Hij had een paard en sjees. Tinus toerde zo als een soort taxi met mensen door Well, ook bracht hij op deze manier bruidsparen naar de kerk. En niet te vergeten zijn vrouw Mina Visser, die destijds de Wellse vroedvrouw was, kon op deze manier snel naar een bevallig worden gebracht.

En de preekstoel ! 't is een prachtstuk geworden en een dubbel genot moet het thans voor de Wellsche geestelykheid zyn om van dien stoel der waarheid het Woord Gods te kunnen verkondigen.

Het penseel van den kerkschilder Deumens heeft eenvoudig wonderen verricht en ik wensch dezen kunstenaar, in wien goede smaak aan technische vaardigheid zich paart, van harte geluk met het bereikte resultaat. 

Zie ook de pagina van Emile Ribbergh